Γνωρίστε μερικά από τα βότανα και φυτά που χρησιμοποιεί η LR.
Η Αλόη η γνήσια (Aloe vera), επίσης γνωστή ως φαρμακευτική αλόη, είναι ένα είδος εύχυμου φυτού.
Η Aloe Vera δεν είναι ένα φυτό εντυπωσιακό στην όψη και σε πρώτη ματιά μοιάζει με κάκτο, ανήκει όμως στην κατηγορία των κρίνων. Η Aloe Vera φύεται σε κλίματα με πολύ ζεστό καλοκαίρι, με συχνές περιόδους ξηρασίας που μπορεί να διαρκούν ολόκληρους μήνες. Για να επιβιώσει σ’ αυτές τις δύσκολες συνθήκες, το φυτό αναπτύσσει στα φύλλα του μεγάλες αποθήκες υγρασίας. Από τα αρχαία χρόνια αλλά και σήμερα χρησιμοποιείται εσωτερικά και εξωτερικά από τον άνθρωπο.
Το ζελέ που βρίσκεται στα φύλλα χρησιμοποιείται για την ανακούφιση σε μικρής σπουδαιότητας εγκαύματα, πληγές, και διάφορες δερματικές παθήσεις, όπως το έκζεμα και η δερματοφύτωση. Οι ευεργετικές ιδιότητες από τη χρήση του ζελέ είναι σχεδόν άμεσες και, επίσης, προσθέτουν ένα επιπλέον στρώμα πάνω στις πληγές που λέγεται ότι μειώνει την πιθανότητα μόλυνσης.Ο χυμός χρησιμοποιείται για να αντιμετωπιστεί ποικιλία των παθήσεων του πεπτικού συστήματος. Συστατικά της αλόης της γνησίας ενδέχεται να εμποδίζουν την ανάπτυξη όγκων. Υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι το εκχύλισμα της αλόης της γνησίας έχει σημαντικές αντι-υπεργλυκαιμικές ιδιότητες και μπορεί να είναι χρήσιμο για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου Β.
Στις 9 Μαΐου 2002, η Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων εξέδωσε μια τελική εντολή που απαγόρευε τη χρήση της αλοΐνης, του κίτρινου χυμού του φυτού.
Πρόπολη είναι κολλώδης ουσία που παράγουν οι μέλισσες. Οι θεραπευτικές ιδιότητες της πρόπολης ήταν γνωστές από την αρχαιότητα, κατά τη διάρκεια της οποίας αναφερόταν και ως «μαύρο κερί». Η χημική της σύσταση είναι ιδιαίτερα πολύπλοκη καθώς σε αυτήν έχουν ανιχνευθεί περισσότερες από 300 χημικές ενώσεις. Λαοί οι οποίοι ευδοκίμησαν στα παράλια της Μεσογείου χρησιμοποιούσαν την πρόπολη ως φάρμακο, καθώς είχαν διαπιστώσει την αντιφλεγμονώδη δράση της. Ο Ιπποκράτης την σύστηνε για την επάλειψη ελκών και εγκαυμάτων. Οι κυριότερες ερευνητικά τεκμηριωμένες ιδιότητες της πρόπολης είναι: Αντιφλεγμονώδης δράση, Αντι-ιικές ιδιότητες, Αντιμυκητιακές ιδιότητες, Ανοσοποιητική δράση, Αντιισταμινική δράση.
Καλέντουλα η φαρμακευτική. Φαρμακολογικές μελέτες του φυτού, έχουν δείξει ότι τα εκχυλίσματα Καλέντουλας έχουν αντι-ιικές, αντι-γονοτοξικές και αντι-φλεγμονώδεις ιδιότητες.
Αχιλλεία η χιλιόφυλλη ή μυριόφυλλο. Ο Διοσκουρίδης τη χρησιμοποιούσε ως αιμοστατικό και ήταν αυτές οι ισχυρές αιμοστατικές ιδιότητες της αχιλλείας που χρησιμοποιήθηκαν στα περισσότερα πεδία των μαχών της αρχαιότητας για να θεραπεύουν τα τραύματα των στρατιωτών ενώ τα ροφήματα από τις ανθισμένες κορυφές και τα φύλλα της έριχνε τον πυρετό ανακουφίζοντας τους τραυματίες και ολοκληρώνοντας έτσι την ίασή τους. Οι Αγγλοσάξονες ονόμαζαν αυτό το φυτό "επισκευαστή σωμάτων" ενώ οι ινδιάνοι της Αμερικής εκτιμούσαν την ικανότητά της να θεραπεύει τις πληγές και τα τραύματα.
Εκχύλισμα θυμαριού με τονωτική, αντιοξειδωτική, καθαριστική δράση. Εκχύλισμα χαμομηλιού, καταπραΰνει και τονώνει την επιδερμίδα, με αντιβακτηριακή δράση. Εκχύλισμα φασκόμηλου, καταπραΰνει και τονώνει την επιδερμίδα, με αντιβακτηριακή δράση.
Ταράξακος ο φαρμακευτικός (πικραλίδα). Ιστορικά, η πικραλίδα ήταν περιζήτητη για μια ποικιλία από φαρμακευτικές ιδιότητες, καθώς περιέχει ένα μεγάλο αριθμό φαρμακολογικά δραστικών ενώσεων.
Ευκάλυπτος. Από τα φύλλα του εξάγεται ένα αιθέριο έλαιο, το ευκαλυπτέλαιο το οποίο έχει φαρμακευτικές χρήσεις ως αντισηπτικό.
Επίσης το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία και τη σαπωνοποιία.
Πιπερόριζα. Η πιπερόριζα, που κατάγεται από την Ασία, ήταν ένα από τα σημαντικότερα εμπορικά προϊόντα της Άπω Ανατολής κατά την αρχαιότητα. Ενώ οι Ρωμαίοι εκτιμούσαν πολύ την πιπερόριζα ως ανατολίτικο μπαχαρικό και την πρόσθεταν σε πολλά από τα αγαπημένα τους φαγητά, ο Ιπποκράτης και οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν την πιπερόριζα ως φάρμακο. Πολύ καλό διεγερτικό της κυκλοφορίας, που δυναμώνει τους πνεύμονες και καταπολεμά τις πεπτικές ζυμώσεις.
Σανδαλόξυλο. προέρχεται από ένα δέντρο αειθαλές που λαμβάνει θρεπτικές ουσίες από τα γύρω φυτά. Δημιουργείται στο εσωτερικό του εξωτερικού ξύλου, αφού αυτό διαλυθεί. Το αιθέριο έλαιο του προέρχεται μέσω απόσταξης ατμού και έχει άρωμα παλαιωμένου ξύλου. Έχει καταπραϋντικές, αφροδισιακές, τονωτικές, αντισηπτικές και αναζωογονητικές για το δέρμα ιδιότητες.
Ελιά. Από το 4000 π.Χ. ήταν γνωστή η χρήση του ελαιολάδου για θεραπευτικούς σκοπούς. Ο Όμηρος το παρομοίασε με χρυσό υγρό. Ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της Ιατρικής, το περιγράφει σαν το τέλειο θεραπευτικό. Στις διασωθείσες εργασίες του αναφέρονται περισσότερες από 60 φαρμακευτικές και ιατρικές χρήσεις του ελαιολάδου. Αυτές περιλαμβάνουν δερματολογικές ασθένειες, μυϊκούς πόνους, θεραπεία του έλκους και της χολέρας, φλεγμονές των ούλων, αϋπνία, ναυτία, πυρετό και στομαχικούς πόνους.
Κουκούτσι σταφυλιού. Τα κουκούτσια του σταφυλιού είναι πλούσια σε συστατικά που ονομάζονται φαινόλες, καθώς και σε τοκοφερόλη και προανθοκυανιδίνες, που αποτελούν θαυμάσιες αντιοξειδωτικές ουσίες για το σώμα.
Αγριοτριανταφυλλιά. Έχει στυπτικές ιδιότητες και βοηθά στην καταπολέμηση της διάρροιας και των κολικών των εντέρων. Επίσης θεωρείται πολύ αποτελεσματικό αντισηπτικό για μολύνσεις και ερεθισμούς των βλεφάρων και των οφθαλμών. Το αιθέριο έλαιο θεωρείται πολύ αγνό και ασφαλές για χρήση αλλά σπάνια κυκλοφορεί ανόθευτο. Συμβάλλει στην ανάπλαση του δέρματος (κυτταρική αναπαραγωγή). Συμβάλλει στην ελάττωση φλεγμονών και φαγούρας, ενυδατώνει την επιδερμίδα.
Μανόλια. Σύμφωνα με την παραδοσιακή κινεζική και ιαπωνική ιατρική, το εκχύλισμά της κλείνεται σε φαρμακευτικά σκευάσματα, αφού φημίζεται για τις καταπραϋντικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του. Οι ευεργετικές ιδιότητές της είναι πολλές και μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο στην επιδερμίδα όσο στα μαλλιά και το δέρμα.Μερικές απο τις ιδιότητές της είναι ότι τονώνει το δέρμα σε βάθος καταπολεμώντας τη χαλάρωση. Παράλληλα προσφέρει εντατική ενυδάτωση ενώ το διακριτικό, φίνο άρωμά της αναζωογονεί τις αισθήσεις, ηρεμεί και χαλαρώνει.
Πράσινο τσάι. Το πράσινο τσάι είναι πλούσιο σε πολυφαινόλες (αντιοξειδωτικές ουσίες). Tα αντιοξειδωτικά είναι φυσικά συστατικά που συμβάλλουν στην καταπολέμηση των βλαβερών για τον οργανισμό ελευθέρων ριζών οξυγόνου, οι οποίες προκαλούν ασθένειες, όπως ο καρκίνος και τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Σε εργαστηριακές δοκιμές, οι κατεχίνες έδρασαν πιο αποτελεσματικά από τις βιταμίνες C και E στο να σταματήσουν τη ζημιά που προκαλεί η οξείδωση στα κύτταρα και εμφανίζεται να έχουν και άλλες ιδιότητες που αποτρέπουν την εμφάνιση ασθενειών.
Εκχύλισμα βαμβακιού. Το βαμβάκι παράγεται κυρίως για χρήση στην ένδυση. Ωστόσο, οι σπόροι του βαμβακιού είναι πλούσιοι σε έλαια και πρωτεΐνες, μέταλλα και αιθέρια έλαια που προστατεύουν το δέρμα από την αφυδάτωση και τους ερεθισμούς.
Μπαμπού. Ο πολτός του μπαμπού έχει αντιβακτηριδιακές ιδιότητες. Το εκχύλισμά του έχει αναπλαστικές ιδιότητες και αναδομεί την επιδερμίδα. Ενυδατώνει την επιδερμίδα δίνοντάς της μια αίσθηση ξεχωριστής απαλότητας. Έχει αντιοξειδωτική δράση και χρησιμοποιείται σε προϊόντα αντιγήρανσης.